Gezurra dirudi bihar lehen apustua jokatuko duenik, eta are gutxiago oraindik 21 dituela kontuan hartuta. Lasai eta pozik dago Iker Vicente (Otsagabia, Nafarroa, 1997). Ingurukoen animoak eta babesa izango ditu bidelagun estreinakoan. Plazaratzeko orduak kontatzen ari da.
Hiru hilabete igaro dira Kantabrikon apustua lotu zenutenetik. Nola joan da prestaketa?
Apustua adostu genuen hurrengo egunetik ari naiz buru-belarri prestaketan. Hasieran oso gogorrak egin zitzaizkidan entrenamenduak, ez nengoelako ohituta korrika egiten, ezta gimnasioan lan egiten ere. Denborarekin, gorputza ohituz joan da, eta, gerora, sasoi ona hartuz joan naiz. Oso ondo sentitzen naiz. Azken egunetako atseden honekin, ondo iritsiko naiz apustura.
Tarte honetan, binakako txapela irabazi duzu Ruben Saralegi lehengusuarekin. Zer eman dizu txapelketak?
Uste dut oso ondo etorri zaidala txapelketa, batez ere apustutik deskonektatzeko. Berdin aritu naiz entrenatzen aste osoan, baina asteburuetan probak izateak apustuarekin ez itsutzeko balio izan dit.
Zu ikusten aritu diren askok diote oso erraz ibili zarela. Zuk ere horrela uste al duzu?
Sasoi onean ibili naiz txapelketan, eta, egia esan, hori nabaritu egiten da gero. Apusturako entrenamendu onak egiteak isla izan du txapelketan.
Ezer berezirik entrenatzen ibili al zara apusturako?
Apustu luzea izango da, txapelketekin alderatuz gero. Txapelketako saioak 40 minuturen bueltan izaten dira, eta apustua badirudi ia ordubetekoa izango dela. Horretan egin dut ahalegina, entrenamenduak luzatu ditut.
Zer-nolako apustua komeni zaizu?
Oso ondo prestatuta nagoen arren, niri gehiago komeni zait 50 minuturen inguruan ibiltzea. Hala ere, egur gogorretan ondo ikusten dut neure burua, eta teknikoki oso gustura nabil. Luzatuko balitz ere ez dut uste hainbesteko kalterik egingo didanik.
Jarraitu hemen irakurtzen.
