Klima aldaketa, tenperaturaren igoera, urtegien betetze maila... zeresana ematen ari diren gaiak dira azkenaldian. Elkarren artean lotuta egon daitezke, baina iturrira iristen den urari dagokionez, bada kontuan hartu beharreko beste aldagai bat ere: lurraldeaz egiten den kudeaketa. Horren garrantzia azpimarratu du Ane Zabaleta (Zumaia, 1978) hidrogeologoak. EHUko irakasle eta ikertzailea da, eta Hidro-Ingurumeneko Prozesuak ikerketa taldeko kidea.
Zehaztasunetatik hasita: zergatik da gaur-gaurkoz Ibai Eder urtegiaren egoera hobea, esaterako, Gipuzkoan bertan dagoen Urkulurena baino?
Inguruko arrokak oso desberdinak direlako: Urkulun arroka karetsuagoak daude, eta Ibai Ederrekoak –buruz ari naiz– flysch motakoak, buztintsuagoak, haretsuagoak direla esango nuke. Horren ondorioz, batek eta besteak ura gordetzeko duten gaitasuna desberdina da, eta horrek eragina dauka ibaira iristen den ur kantitatean. Eta, azken batean, ibaiak eramaten du ura urtegira. Hori naturala da, ezin dugu aldatu; gu egokitu behar gara ingurune bakoitzera.
Eta zer da alda dezakeguna?
Urtegietako ur maila gorago edo beherago egoteak, noski, zerikusia du urtegi horretan sartzen den ur kantitatearekin, baina baita askatzen den ur kantitatearekin ere. Eta hor sartzen da kudeaketa. Eta hori, jada, gizakion eragina da. Ibai edo erreka batean ikusten baldin bada gero eta ur gutxiago dagoela, baina urtegiaren betetze maila ez bada aldatzen, horrek esan nahi du kudeaketaren eragina dela.
Hori ona ala txarra da?
Nondik begiratzen den. Bakoitzak bere etxetik ikusten duenean, ontzat jotzen du, horrek esan nahi duelako iturria irekitzean ura izango dugula. Bai, hala da, baina, zeren lepotik? Urtegitik behera ere erreka edo ibaia dago, eta horrek ere ur kantitate bat behar du bere funtzioak betetzeko. Europatik datorren zuzentarau batek markatzen du ibaiari ur kantitate bat utzi behar zaiola ibai horrek ibai izaten jarraitzeko. Hor oreka bilatu behar da.
Jarraitu irakurtzen Urola Kostako Hitzaren webgunean.