Mugak izan zituen hizpide alegiarrak lehen agur bertso horretan, han ginen asko Baigorri bidean igarotzera behartua izandakoa, eta sentitzen zituen beste batzuk. Mugen aitortza eginik, ordea, baieztapen sendoan josi zuen bere nahia azken arrazoian. «... mugak gainditzeko dira!».
Gain ezarriak ditugun muga geografikoan, bertsolariak txapelerako bideak gainditu beharrekoetan, edo gutako bakoitzak senti ditzakeen beste hainbatetan pentsatzen jartzeko bide eman zigun Mikelek, unetxo batez bada ere. Bada zerbait.
Txapelketa irudikatzeko, zeru urdina sapai duen zelai zabal berde oztoporik gabea, han, urrun-urrun ageri den zuhaitz ilara salbu, proposatu digu Bertsozale Elkarteak; eguzki epeletan haize brisa goxoa irudikatzen digu gainera. Badakigu ez dela horrela, zeharkatu eta gainditu beharreko mugarri eta mugaz jositako joko-zelaia dela gurea, eta haize zakar eta ekaitz latzak zeharkatzen dutela sarri. Baina, Arabatik, Bizkaitik, Gipuzkoatik, Nafarro osotik eta Zuberoatik hurbildutako euskaldunak bildu ginen herri behenafarrean bertsoa lotura, euskara hizkuntza frankoa duen herriaren zelaian, antolatzaileek proposatu bezala, halakoxe giroan. Hori, zerbait baino gehiago da!
Irakurri hemen Baigorriko saioaren kronika.