Aurreko Herriartekoan Zarautz Jai Txiki txapeldun

Aurtengoan ez bezala, igande goizean jokatu zen 1999ko finala eta behin txapela jantzita Añota sagardotegira joan ziren parte hartzaile guztiak bazkaltzera. Ospakizunek Zarautzen jarraitu zuten eta Zulaikak gogoan du nola egin zieten lehenengo harrera plazan: «Txapela berea balu bezala bizi izan zuen herriak». Artean, 18 urteak bete berriak zituen eta parte hartzaile gazteenetako bat izan zen Herriarteko txapelketa hartan.

«Lotsa puntu hori galtzeko balio izan zigun», aitortu du Manzisidorrek. Punta puntan zebiltzan bertsolariek hartu zuten parte Gipuzkoako Herriarteko txapelketa hartan. Joxe Agirre, Sebastian Lizaso, Anjel Larrañaga edota Txomin Garmendia bezalako bertsolariek eman zuten izena, Egañak gogoratzen duenez. «Txapelketa utzita zutenak ere animatu ziren» esan du, Jon Sarasuari erreferentzia eginez.

Zarautz Jai Txiki taldean egiten zituzten entrenamenduak hartu dituzte gogoan Manzisidorrek eta Zulaikak eta akordatzen dira Egañak «zenbat mimatu eta zaindu» zituen. Zulaikaren esanetan, «bere buruari irakasle titulua jarri gabe, Andonik umiltasunetik jakin zuen ekarpenak egiten». Aholku asko jaso zituzten eta ordurako Euskal Herriko bi txapel zituenaren ondoan kantatzea «ohorea» izan zen bi gazteentzako.

Zarauzko hiru bertsolariek Amaia Agirreren kasua nabarmendu dute. Bere ikasle izandakoekin ariko da larunbatean billabonatarra eta hori, Mantxiren esanetan, «bada zerbaiten seinale». Egañaren ustez, «Agirrek lan handia egin du eta bestetik asmatu du lan hori nola egin». Hiruek nabarmendu dute, hala ere, Tolosaldean Harituz taldeak azken urteetan egin duen lana eta horren ondoriotzat hartu dute Aiztondoko bi talde egotea finalean.

BERTSO MUGIMENDUA INDARTU

Zulaika azken urteetan Araban bizi da eta euskaran erabilera mugatua den eremuan bertsogintzan aritzeak dituen «zailtasunak» aipatu ditu. Horri aurre egiteko etengabekoak dituzte dinamika berriak, «bertsoarentzat inguru berri bat» sortu nahian. Antzekotasunak ikusten dizkio Gipuzkoan ospatzen den Herriartekoari: «Bertso mugimendua elikatu eta ekosistema indartzeko balio du». 1999an asmo horrekin eta funtzio hori bete zezakeela ikusita antolatu zutela aipatu du Egañak: «Txapelketa bai edo ez diskusioan erori gabe, oinarri zabalago bat landu beharra ikusten zelako antolatu genuen».

Aurtengoak ere horretarako balioko duela uste du Manzisidorrek eta txapelketaren bueltan 200 lagunetik gora mugitzea «ikaragarria da», bere esanetan. Kanpotik begiratuta, aldea nabaritu du, ordea, Zulaikak eta aurtengo Herriartekoa «herrikoiagoa» iruditu zaio duela 18 urtekoarekin alderatuta eta «astintze hori, behetik gora bultzatu dela gehiago». Ikusteko dago aurtengo taldekako txapelketan parte hartu duten gai jartzaile, epaile, aurkezle eta bertsolariek zein bide egiten duten. «Nik uste, izan nahi duenak, aukera handiak izaten dituela ibiltzeko. Bakoitzak jarri behar dio neurria bere asmo horiei», esan du Egañak.

Utziko du arrastoa aurtengo taldekako txapelketak, Karidadeko Bentak nahiz Am...ona!-k irabazi. Manzisidorren arabera, egin beharreko lanek zer ikusi handia izango dute, «txispa eta umore berezia» baitu Asteasu-Zizurkilgo taldeak. Hortik probatutakoa da zarauztarra, aurten lehenengo fasean kanporatu baitzuen Karidadeko Bentak Ran Rober Ran, bera kide zen taldea. Ondotik oharra egin du Egañak, amonek «indar handia» izaten dutela esanaz.