Poz hori ernai dago beti,
masusta ilun baten antzera,
zaintza betierekoan.
Ez zaitez itsutu udazkenarekin,
bildu adore hauskor guztia
haurtzarora itzultzeko:
zuk erakutsitako hizkuntza
ahanzteko daukat betiko.
Ez da dena melankolia
gaur goizeko paisaian.
Argi abstraktuaren baitan,
zuritasunak ibai bat jariatzen du,
zekalez eta hostoz egina.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!