Ondo legoke igarotako hamarkada hauetan zehar 34 herritarrek osatutako talde batek, adibide bat jartzearren, manifestu baten bidez herritarren eta agintarien kontzientziak uxatu balitu. Argudio historikoak, paisajistikoak, ingurumenekoak edo gogoak emandakoak erabil zitzaketen. Eskertuko nukeen, baina isiltasuna nagusi.
Duela zenbait urte, zenbait lanbidetako tolosarren bultzadaz segur aski, galdutako espazio hori berreskuratzeko kezka sortu zen herrian. Nahikoa kezka alkategai ugarik Zumarditxikia birgaitzeko beharra mahai gainean jartzeko. Une horretan ez nuen "aditu" bakar bat bera ere entzun herritarrei eta hautagaiei ilusio handirik ez egiteko gogoraraziz.
Azken finean, ohartarazi behar ziguten “neo-alameda” estiloko aparkaleku handi bat izateari utziz gero (kontuan izan nire haserrea), XVIII. mendeko hirigintza- eta paisaia-ereduei jarraiki birgaitu beharko litzatekeela. Eta azken urteetan proiektuak aurrera egin duen neurrian, hasierako definiziotik exekuzio-proiekturaino, herritarren parte-hartze deiak barne, ez dut inoiz entzun 34 profesional horien ekarpenik. Ausartzen naiz esatera ez iritzirik ez parte-hartzerik. Ongi egina!
Eta orain, dena landuta dagoenean, Zumarditxikiaren birgaitzea hastea besterik geratzen ez denean, 34 apostolu agertu zaizkigu, argi ikusten ez dutela esaten. Ez dutela ondo ikusten. Ez zutela horrela egingo. Baina hori bai, komunikabideei zuzendutako manifestu baten bidez. Bere kezka eta ekarpena zuzenean udalari ez helaraziz (herria txikia da, elkar ezagutzen dugu eta dagoeneko informatu naiz) eta kalean ez dagoen eztabaida eta konfrontazioa bistaratu nahian.
Ez da oso argia izan behar konturatzeko hauteskundeetarako hilabete gutxi batzuk falta direla! Zumarditxikiarengatik, gure mendeko parke bat merezi dugulako eta herri honetan norgehiagoka artifizial gehiago merezi ez ditugulako, espero dut 34 arkitekto hauek komunikabideetan atera aurretik egiten zuten ekarpen bera egiten jarraitzea; ezer ez.
Eta birgaitze proiektua kudeatzeko ardura dutenak ez daitezela despistatu eta berandu baino lehen amaitu dezatela. Gure bilobekin, lagunekin, mugitzeko zailtasunak dituztenekin, edo bakarrik gozatu nahi dugunok, atsegin handiz hartuko dugu eta.
Beatriz Negredo Urruzola
