Naturak ez du ordurik ordea, ez udakorik eta ezta negukorik ere. Bere tenpoa du, bere erritmoa, guk ordutegi eta egutegira mugatu eta lotu nahiko genukeena, eta hori apurtzen da ordua aldatzen denean, bizimodua aldatzeraino. Gaixotu egiten gera, loa galdu eta gorputza nahastu, eta eguneroko erritmoa berreskuratu ezinik gabiltza ordua aldatu delako.
Eta bitartean bizitzak bere erritmoa jarraitzen du, orduak eta aldaketak ahaztuta...