KONTZIENTZIAREN IBAIA

Psikoterapiari buruz

Erabiltzailearen aurpegia Agus Tena Gonzalez 2022ko aza. 14a, 07:57

Psikoterapiaren etimologiari arreta jartzen badiogu, greziar jatorriko bi hitzek osatzen dutela ikusiko dugu: psyque, gogamena edo arima esan nahi duena, eta therapeia, tratamendua esan nahi duena; beraz, psikoterapia gogamenaren edo arimaren tratamendua litzateke. Lehenik eta behin, deigarria da heleniarrek hitz bera izatea gogamenarentzat eta arimarentzat, gorputz ez denari erreferentzia egiteko modu bat zen.

Gaur egun, teknikaren eta neurozientziaren aurrerapenari esker, gero eta gehiago dakigu garunaz eta bere funtzioez, eta batzuk saiatzen dira frogatzen gertatzen zaigun guztiak korrelatu fisiologikoa duela. Baina garunaren mapa osoa izan arren, ezingo digu bere nortasunaz hitz egin, ez dugu aurkituko bere senideengandik sentitzen duena, ezta bere bizitzaren istorioa. Horretarako, pertsona behar dugu, eta hemen, psikoterapia gogamenaren eta arimaren tratamendu gisa errebindikatzen jarrai dezakegu. Ez dugu horregatik gutxietsiko aipatutako aurrerapenen ekarpena, baina giza esperientzia murriztea (plazera, sufrimendua, maitasuna, adiskidetasuna, etsipena, frustrazioa, horren alderdi batzuk aipatzearren), neurotransmisoreen maila zuzen edo okerretara, erredukzionista besterik ez da, edo, Neil DeGrasse Tyson astrofisikariak adierazi bezala, «egiten dugun guztia, izan dugun pentsamendu bakoitza, giza garunak sortzen du. Baina zehazki nola funtzionatzen duen argitu gabeko misterio handienetako bat izaten jarraitzen du, eta badirudi, zenbat eta gehiago ikertu bere sekretuak, orduan eta sorpresa gehiago aurkitzen ditugula».

Psikoterapian, gizakiaren arlo sozial eta psikologikoak ere kontuan hartzen ditugu; honekin esan nahi dugu, gertatzen zaiguna testuinguru sozial jakin batean gertatzen dela, eta eragina duela gure psyquean, COVID-19ko pandemiarekin agerian geratu den bezala. Garrantzitsua da hori esatea eta gertatzen zaiguna burmuineko desdoikuntza hutsa ez dela transmititzea, gizarte estresatu bat ere gertatzen zaigu, egoera ekonomiko zaila eta hobetzeko itxurarik gabekoa, eta mezu kezkagarriekin etengabe bonbardatzen gaituzten komunikabideak, apokaliptikoak ez esatearren. Eta gizarte-presio horrek guztiak ezinegona sortzen du.

Psikoterapian lantzen den arlorik garrantzitsuena psikologikoa da, eta horrekin buru/arimaren jardueraz ari gara, gure motxila mota guztietako esperientziez kargatzen duten bizi-egoerei aurre egiteko modua. Eta harreman bidez tratatzen da.

Psikoterapiatik eskaintzen den laguntza-erlazioak psikoterapeutaren prestakuntzak zehaztutako esparru teoriko eta praktikoa du. Gaur egun, Ebidentzian Oinarritutako Tratamenduak erabiltzen dira, ingelesezko Evidence Based Treatments gaizki itzulita dagoena; izan ere, ingelesezko evidence hitzak frogak esan nahi du, hau da, antsietatea duten pertsona-taldeekin egindako azterketa esperimentalen bidez, haien eraginkortasun zientifikoa frogatu duten tratamenduak.

Kontuan hartu behar badira ere, ez dezagun pazientea bistatik galdu zientziak dioen metodo horrekin sendatzeko ahaleginetan, psikoterapia-kabinetea Procustoren ohea bihurtuz. Psikoterapiaren arrakasta ebaluatzeko orduan, gogoan izan faktore garrantzitsuena Psikoterapeutaren eta Pazientearen artean sortzen den harremana dela, jaso duzun prestakuntza alde batera utzita. Carl Gustav Jung gogoratuz: «Ezagutu teoria guztiak, teknika guztiak menperatu, baina giza arima bat ukitzean, apenas beste giza arima bat».

 

Psikoterapiaren arrakasta ebaluatzeko faktore garrantzitsuena Psikoterepeutaren eta Pazientearen artean sortzen den harremana da



Horrekin esan nahi da harremanak sendatzen gaituela, eta harreman terapeutikoak berezi egiten duena dela gu geu izateko denbora eta espazioa eskaintzen digun norbaitekin topo egitea, epaitzen ez gaituen onarpen-giro batean. Hori oso ondo adierazi zuen Carl Rogers psikologo humanistak, hau esan zuenean: «Pertsonei beren burua autokudeatzen eta besteekin emozionalki eta psikologikoki modu osasungarrian erlazionatzen lagun diezaieketen funtsezko hiru elementuak enpatia, baldintzarik gabeko onarpena eta benetakotasuna dira». Enpatizatzen dugunean, beste pertsonaren esperientzia baliozkotzen dugu, aurrean dugun pertsona hori entzuten eta ikusten dugu; baldintzarik gabeko onarpena da geure burua agertzea, pertsonak ez dezan sentitu gure itxaropenak bete behar dituenik, ezta gure mundura egokitu behar denik ere; eta benetakotasunak, psikoterapeuta gisa, elkarrizketa zintzo bat ezartzea dakar berekin, non bere burua benetan azaltzen du, bere mugak ere erakutsiz.

Elementu horiekin espazio seguru bat prestatu dugu, pazienteak bere miaketa, ikerketa eta prozesua egin ahal izateko, eta honetaz, beste artikulu batean ere zabal genezake.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!