Nork esango zigun...

Nork esango zigun ordu txikitako baieztapen ziurgabeek honaino eramango gintuenik.

Nork esango zigun, zortzi urte beranduago, berriz ere baloiari ostikoka ibiliko ginenik. Nork esango zigun, aurkari baino taldekide izango ginenik; eta are gehiago, nork esango zigun taldekide izateaz gain lagunak izango ginenik. Nork esango zigun lehiakortasuna itzalean uzteko nahiari azkeneraino eutsiko genionik. Nork esango zigun anbizio handirik gabe,  askorentzat tartaren zatirik anbiziosoena, ginga bera ere jango genukeenik. Nork esango zigun, irabazitakoak irabazita, garaipenik handiena aurreiritzien haustura eta gure arteko lotura izango zenik.

Nork esango zidan...
Nork esango zidan denbora dela poligrafo bakarra. Nork esango zidan usteak erdia ustel direla. Nork esango zidan baloirik ukitu gabe futbolaz gozatu daitekeela.  Nork esango zidan irabazi edo galdu, garrantzitsuena gozatzea dela. Eta nork esango zidan futbolaren gozamenik handiena beraiek direla.
Nork esango zigun eta nork esango zidan....

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!