Atzera joaz denboran, nork sinestaraziko zidan musikak duela transmititzen, hezitzen eta hazitzen. Musika berak irakatsi dit dela irakalse baita ikasle ere. Batzuetan dela bozgoragailu, besteetan bozeramaile.
Glaukoma. Isilik, gorderik dauden zerak abesten batzuetan. Planteatu ez diren gaiak planteatzen, oihartzun bihurtzen. Xuxurlatzen den horri hauspoa ematen besteetan, manifestaldia indartzen.
Badu zerbait berezia musikak. Akorde batzuen pean, hitz batzuen itzalean izkutatzen den mezua. Badu zerbait berezia Glaukomak. Oholtza gainean mikrofonoari aitortutako injustiziak, usteak, egiak.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!