Bakoitiak gizartearen imajinarioan gaizki ikusiak daude. Gizartearen arauak: bat, bakardadea; hiru, zoriontasun-konpleto eza. Bakarrik bada, kontu korrontea kolonizatzen dizun hipotekaren-esklabotza nola sinatu?
Purutasunaren zuriaz jantzitako neurririk gabeko ezkontzetara nola joan bakarrik? Hurrena nor izan behar duen erdi derrigortzen duten panpinen banaketan, begiak umeltzen dizkizun dosi-emozionalean, nola egon out?
Eta lagun artearen ohiko elkargunea taberna izatetik parkea izatera igarotzean, haur-kotxeak lagunak adina izatean, nola ez eduki ondorengoak norekin sortu? Nola izan, bada, ama-bakar?
Eta sortzeko asmorik gabeko sartu-irtenak nola izan bakarrik? Plazerezko bakarrizketak gaizki ikusiak dauden gizarte postmodernoan, ezin norbere sexu-organoak norberak ukitu. Eta ohean hirukotea —edo bost buru, edo zazpi— ere txartzat hartzen dugu.
Exotikotasunaren ranking diruditen oporraldietara nola joan, selfie-k erabateko zoriontasuna islatzen ez badute? Nola josi zoriontasun antzeztuz —eta efektuz—instagrama, bakarrik? Nola aldatu mugikorrek dakarkiten windows ordenagailuetakoak diruditen pantailako irudiak, maitatua zarela eta maite duzula agertzeko bikotekiderik ez baduzu? Bakarrik bazaude? Ba ka rrik.
Eta zein eramango dut derrigorrezko-orduetara, debekaturik daude-eta zifra bakoitiak, soilik umeak barnean hartzen dituzten multzoen kasuan dira hiruak zilegi baina hor ere gero eta gutxiago... Danele Sarriugartek Erraiak liburuan deskribatu bezala, bikote hausturen albo-kalteen zerrenda luzea da. Debekaturik daude-eta zifra bakoitiak.
Bikotekidearekin bakarrik sentitzen den arren, bakarrik egotearen beldur da.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!