Kuadrillismoak badu enigmatik. Gezurretik. Beldurretik. Beharretik. Lotuko ez zaituzten harreman sare instituzionalizaturik gabe bakartia eta bakarra baitzara. Baina, kuadrillak ere badu laguntasunetik. Laguntzatik. Enpatiatik. Maitasunetik. Aske sentitzen zaituzten lotura derrigortu gabeak bat egitean gertatzen da hori.
Eta kuadrillen itun sozialak derrigortutako egutegiari efemeride bilakatu diren zitak gehitzen zaizkio: tabernak ordubete gehiago izatearen aitzakian egiten diren festak —gozo bukatzen dugun Tolosa Goxoa, kantariei entzun ez baino kantuan franko egiten dugun Abesbatzen Lehiaketa, kasu—, Izaskun auzoko danborrada, asteburu honetako babarrun jana... Eta baturaren baturaz, 365 egun zehatz zerrendatu arte.
Ezer eta festa izanagatik, dena ospatzea ez izatea. Egutegian izenik eta izanik ez duten egun horiek ere kuadrilla eguna izatea. Kuadrillako kamiseta laguntasunaren oskol izan beharrean, presentzia hutsa babesa izatea. Gizartearen norabideari men egin beharrean, adinean gora egin ahala, kuadrilla laguntasunaren gotorleku izatea.