Bidegurutzean

Erabiltzailearen aurpegia Olatz Artola Apezteguia 2015eko maiatzaren 3a

Akatsa sisteman. Ustez ondo sustraitutako sisteman arrakalak besterik ez daude. Mikrofono aurrean akrofobia sentitu ordez, hitzekin akrobaziak egiten egiak itzalpean gordetzen dizkigute. 

Ustelkeriaz ari dira ustelak diren buruak. Lerroburuak betiko leloekin betetzen dituzte. Transgenikoa den sistema politikoa ernaldu dute; nahieran jarri diote esanahia demokraziari.

Eta, demokrazia faltsu horren sareetan, sokak askatu eta korapilorik gabeko doktrina politikoa osatzen ahalegintzen gara. Herritarrak hutsalak garen sisteman herri politika egiten saiatzen gara. Erabakitzeko eskubidea eskatzen diogu erabakitzen uzten ez digunari; are gehiago, eskatzeko baimena ere ematen ez digunari. Zapaltzaileen kaltetan eta zapalduen mesedetan, zapaldu ez gaitzatela eskatzen diegu zapaltzen gaituztenei. Ez dugu artaldeko ardi beltzak izan nahi, baina bai ardilatxak. Badirudi mendean hartu gaituztenekiko menpekotasuna dugula.

Hemerotekak honela dio: Euskal Herriarentzat edo euskaldunontzat mugarri izan diren lorpenak sistema monarkiko-parlamentariotik ihes eginda jaio dira. Kronologiak, ostera, honela dio: jostorratza eta haria hartu eta bidea josten ari gara. Bidean aurrera goaz, bai; baina, bide zuzenetik oker edo bide okerretik zuzen?

Euskaratik urruntzen.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!