Koronabirusa amets gaiztoan bilakatu zaigu, eta nahiz eta gaiaz nazkatuta egon eta berarengandik alde egin nahi, atzetik jarraitzen digu leku guztietan. Kezkaturik gabiltza gurasoak haurrak ikastolara eraman behar ditugulako eta bertan kutsatu eta etxera birusa ekarri dezaketelako. Aiton-amonak, kutsatuak izan daitezkeelako bilobengatik, langilea lanean kutsatu daitekeelako, etab…
Zurrunbilotik ezin atera, beraz, bertan bizitzea tokatzen zaigu. Zer egin dezakegu egoera ahalik eta hoberen eramateko?