Goizean goiz esnatu eta ondo gosaldu eta gero barrrakoietara itzuli gara "zer ote da horrelako gau bat barrakoietan igaro behar izatea!" pentsatuz. Aurkitu duguna atzoko gau epelarekiko oso giro desberdina izan da: gazteak bustita suaren inguruan nonnahi, beste batzuk lo dauzkaten gauzekin tapatuta, besteak ur hotzarekin garbiketetan... egoera latza.
Hiru elkarterekin bildu gara gero. Ume errefuxiatuekin lana egiten duen Edin eta Anitaren taldea, RAS (Refugees Aid Serbia) eta Dylan Irlandarrarekin. Beharrak asetzeko, egoera aztertu behar baita horrelako tokietan. Asko ikusi dugu gaur.
Eguna alde batetik bestera pasa eta gero argi dago egin behar duguna: Tolosatik bidalitako arropak ordenatu eta Serbiako hegoaldera eramango ditugu, behar gehiena han baitago.
Alokatu ditugu furgonetak. Beste bidaia hastera goaz.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!