Eguzki leuna arratsean.
Ezkietan huntza zerurantz
eta isiltasunaren lurrina nonahi.
Ez nau inork espero hemen,
hau ez da nire etxeko loredia.
Pago ikaragarri baten itzalera eseri
eta koadernoa atera dut.
Korapilo bat daukat sabelean,
buruan nire aurrekoek idatzi zituzten poemak.
Nire soak ez du ezer berririk ikusten,
dena atzokoa da, zaharra.
Ez dago zer izkiriaturik, beraz.
Eta, hala ere, begiak itxita,
bada zerbait gogo-bahitzen zaituena,
epifania ttiki baten errainua,
soinu ezdeus baten ezintasuna…
Bakean daude zaldi urdinak,
behorrak eta erlojua,
bakean bide malkarrean lokatza.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!