Alegia, gure espezieko sapiens «aberatsok» muturreko pobrezian bizitzera kondenatu ditugula, patxada ederrean. Kantak zioen bezala: «Eta, nola gu, egunero patxada merkean, oso lasai bizi gera…», Imanolen ahots gozo bezain sarkorrean.
Ia-ia inori ez zaio gustatzen sorlekutik alde egitea. etorkizunik ez duelako bertan, bizi-baldintza negargarrietan iraun behar duelako bere jaioterrian. Ez gara hain onak benetan, gurera pozik etor daitezen, gu jatorrak garelako edo, etortzeko plazer hutsez, gu geure bidaietan gabiltzan moduan. Europara ez dute berez etorri nahi, ez ditu gu bezalako txuritxoak ikusteko irrikak erakartzen; alderantziz, guztiz behartuta datoz, muturreko behar gorriak ostikoka bidalita. Goseak dakartza, ez gure abegikortasunak, ez gure dohain bereziak, ez gure azalaren koloreak, ez... Ez.
Txad, Mali, Mauritania, Niger, Burkina Faso,… miseria hutsa dira. Gure barne produktu gordinaren % 5 daukate bizirauteko, hortik atera kontuak! Arestian aipatutako estatuetan 80 milioitik gora bizi dira; milioika gose pasatu, alde egiteko gogo biziarekin, esperantza dagoela uste duten toki batera. Nola geratu han, bizitzekorik ez eta etortzeko beharra duen tamaina horretako tropa? Ezinezkoa da, etorri egingo dira, igerian behinik behin! Edo pateretan, edo autobus azpietan, edo…
Beren lurraldeetan modu duinean bizitzeko baldintzak sortu ezean, gurera etorriko dira, guztiz behartuta bada ere. Eta ongi etorri, geuk ere horixe bera egin genuen-eta, hemen miseria zenean.
Afrikan, oro har, Europan baino askoz pobreago bizi dira eta, toki askotan, miseria gorrian. Estatu batzuetan milioika lagunek «bizi» edo «iraun» egiten dute, nola edo hala, eta, tarteka, mordoa zulora joaten da, edozein gaixotasun txorogatik edota goseak jota.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!