Zortzi jardunaldiren ondoren harritzen jarraitzen nau EBA ligak. Azken sailkatuaren aurka jokatzera joan eta 6.000 ikuslerentzako zelai batean aritu gara asteburuan. Aurkariak planta oneko gizasemeak ziren, tartean saskibaloitik bizi diren pare bat estatubatuar eta maila gorenean aritua den entrenatzailea. Parean, aldiz, gu geu.
Beroketan guri begira zirela barre txikia ateratzen omen zitzaien aurkariei, dirudienez ez dugu saskibaloi jokalari itxurarik. Txikiak, argalak, belaxkak dirudigu… Gizajo kuadrilla! Zorionez itxurak ezer gutxi balio du..
Larunbatean Arrasateren aurka jokatzea dagokigu. Zirt edo zart egin beharreko partida, aurrerapauso itzela eman baitezakegu irabaziz gero. Ilusioak, pasioak, zaletuen gertutasunak, giroak, kemenak, konpromisoak... ez dute formarik, baina galde diezagutela ea garrantzitsuak diren. Ohore bat da taldearen alde horrenbeste lan egiten duen jendea pozik ikusi eta emozio baikorrak sortarazten ditugula konturatzea, baita «boludo»ren baten bihotzean ere.
Bide batez, esan plazer bat dela beren etxeko atarira baino, sukalderaino sartzeko aukera eskaintzen digun komunikabide bat horren gertu izatea. Biba zuek! 1,2,3, TAKE!
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!