Uhin frekuentzia jakin bateko txistu jarrai bat sortzen duen bozgorailua da miraria lortu duena. Gazteei jasangaitza egiten zaie soinua, botilak hartu eta ondoko kalera joan behar izateraino. Hogeita hamar bat urtetik aurrerakoek ordea ez omen dute entzuten, belarriko hezurtxo katea zahartuta, gogortuta dutelako. Soluzio perfektua.
Adin batetik aurrera, belarriko hezurtxoez gain burmuineko zenbait zirkuitu ere gogortzen direlakoan nago. Urteetan izandako esperientziek eta harremanek sakon markatzen dute norbera. Jada ez da hain erraza ideiaz aldatzea, aurrekoari arrazoia kontzientziaz ematea. Finean, hainbat egoeraren autopsia zehatza egin eta hauek sakon arrazoitzea. Eta hau guztia saihestezina delakoan nago, jaio izanaren ordaina dela uste dut.
Horregatik ematen dit askoz ere min handiagoa atez ateko sistemaren aurkako argudio hutsalak, hogei urtekoaren ahotik irten bada, hirurogeita bikoaren ahotik baino. Hogeita bostekoaren komentario matxistak, bere aitarenak baino.
Gazteok! Aprobetxa dezagun zenbait frekuentzia ezkutu entzuteko oraindik ere galdu ez dugun ahalmena. Izango dugu denbora gerora ere, baxoerdia eskuan, egoerarekin konformatu, baten bat larrutu eta komentario merkeen erresuman murgiltzeko!