Hala eta guztiz ere, prest geunden berriz ere iraganari aurre egiteko. Tolooooo... e! Tolooooo...e! Tolooooo..e,e,e! Leirek arnasestuka eta kexaka bukatzen du grito de gerra egiten dugun bakoitzean, ez didazue uzten bukatzen, esaten du.
Norgehiagoka hasi bezain laster, baloiaren jabe egin ginen, alde batetik bestera mugituz aukerak sortu arte. Nahiz eta guk eduki jabetza beraiek ere eduki zituzten bizpahiru aukera, baina ez zuten asmatu. Guk bat, ordea, pazientziarekin baloia ukituz areaz kanpoko jaurtiketa baten ondoren iritsi zen Eliren gola, barkatu, «golazoa!». Horrela iritsi ginen atsedenaldira, markagailua alde genuela.
Bigarren zatia antzera ekin genion. Jokaldi batean, denak bukatutzat eman genuenean eta jada gure zelairantz korri eginez gindoazenean, bat-batean gola! Ainhoa Garikanok sartu zuen, atezainaren hutsegite baten ondorioz, denok galdezka geunden nola sartu ote zuen Ainhoak gola, ez dakigu nola, baina sartu zuen, hori da garrantzitsuena. Hirugarren gola alboko sake baten ondoren sartu nuen, porteriaren marra zapalduz. Horrela bukatu zen norgehiagoka, gurasoen txaloak eskertuz. Pixkanaka-pixkanaka zelai honi neurria hartzen hasiak gara. Ea partida gehiago jolasten ditugun Berazubin.
Sailkapenean lasaiago gaude, orain erdialdean, baina ezin gara erlaxatu. Dinamika honetan jarraitu behar dugu. Anbizioa izan behar dugu, eta hurrengo partidan hiru puntuen bila atera.