Behinola, erromesaldi batean edo, Berastegiko bidegurutze batera iritsi omen zen mendizale ingeles hau. Nora jo jakin ez, eta herri-bidearen ondoan hesia egiten ari ziren bi herritarrei galdetzea otu omen zitzaion.
Hasi omen zen ingelesez eta Berastegiko bi lagunak piperrik ere ez omen zien ulertu. Hurrengo ekinaldian frantsesez hasi omen zen eta berdina, tutik ulertzen ez. Alemanez ere hasi omen zen baina lanean ari ziren bi lagunek ez zioten ezer ulertzen.
Hala behintzat, etsi du mendizale ingeles honek eta han jarraitu omen zuen bidean aurrera. Berastegiarrak, elkar begiratu eta hala esan omen zien elkarri:
-Hizkuntzak jakite hori gauza ederra izango duk, eh?
-Bada, begira ezak honi zertarako balio izan dion!
Gaurko berastegiarrak eleaniztunak izango dira akaso, baino lehengokoek latina zekiten, latina!
Egin dezagun topa egunero irribarrea euskaraz egiten dugunon izenean!