Adunatik Arditurrira

Erabiltzailearen aurpegia Miguel Angel Cestau 2013ko aza. 29a, 14:01

Arditurriko mina zulo zaharrak ez du lurrazpiko isiltasunean ahaztea nahi. Erromatar garaian, duela 2.500 urte, granitozko Aiako Harriaren mendigunearen inguruko gizon-emakume batzuen bizibeharrak bultzatuko zituen harkaitzean zuloa egitea. Garai hartako bizimodua ez zen xamurra izango, janzten zituzten arropak, bizi ziren etxeak, lanerako zituzten tresnak, neguaren hotza eta argitasun falta etortzen zaizkit burura.

Darwin-en eboluzioaren teoria eta selekzio naturala bizi-bizian imajinatzen dut, errukirik gabe ahula edo gaixoa ito arte estutuz, alperra eta bakartia miseriara kondenatuz, arroa eta itxurazalea ridikuluan jarriz.

Garai gogorrak benetan, baina hala eta guztiz egunero jan beharrak, naturaren gordintasunetik babestu beharrak, eta odolekoak aurrera atera beharrak, ematen dio nonbait gizakiari indar neurri-ezina. Eta aurrera atera ziren, mendiari minerala kenduz, basoari egurra eta lurrari janaria.

Haitzulotik ateratako zilarra hasieran, eta burdina, beruna eta zinka ondoren, izan dira ia gaur arte irekita mantentzearen arrazoia. Adituen esanetan, 400 gizon 200 urtez lanean arituta ere, bukatuko ez litzatekeen meazulo ikaragarria dugu Arditurrikoa.

Gaur egun, kotxea hartu eta bertara erraz asko joan daiteke edonor; igande honetan bagoaz Adunako 70 lagunetik gora meatzea ezagutzea gure kalefakziodun kotxez, argazki kamara automatiko eta whatsapp-dun mugikorra hartuta. Gauzak asko aldatu dira, dudarik gabe, baina pentsatzen dut, muinean, lehengoak garela, eta garai batean gure arbasoak nozitu eta ikasitakoa geneetan daramagula.

Ea egun polit bat pasatzen dugun, eta iluntasunaren laguntzarekin, garai bateko aztarnak ikusiz, aspaldi lokartuta ditugun instintuak pizten zaizkigun.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!