Egiptoarrek esfortzu askorekin eta teknika findu batekin lortzen zuten gorpuen mantentzea; hil osteko gorpuaren prestakuntza luze baten bidez, alajaina. Guri, ordea, ezer gutxi kostatu zaigu. Aparteko tresnarik eta trikimailu berezirik gabe emaitza bera eskuratu dugu. Nola, baina?
Antza, bizitzan zehar hartutako produktu artifizialek eragiten dute hilotzen irautea. Irentsitako elikagaien kontserbagarri mordoak gure gorputza kontserbatzen du, hil ostean, bederen.
Halere, horrek ez gaitu bizitzan zehar hobeto mantentzen. Bizirik gaudela ehunak gero eta «ustelago» ditugula esan liteke: minbizi tasak goranzko abiada izugarria darama; osteoporosiak ere tankerako martxa hartu du… Hil ondoren, ordea, lehen baino gehiago mantentzen da gure gorpua. Bikaina gure lorpena!
Hartutako botika, eta gehigarri artifizial guztiek gure gorputza arrotz egin dute harrentzat, hots, lurra ongarritzeko hain beharrezko direnentzat. Horrela, biziaren legea hautsi dugularik: hauts izan ginen behinola, eta berriro ere hauts bihurtzea nekeza egiten zaigu. Jada ez gara zizareen gustuko.