Jai jai

Goizaldea da herriko jaietan. Alkoholaren euforiaren osteko beheraldia laster etorriko zaigula nabariz etxerako bidean goaz, oinak arrastaka, plastikozko edalontzi zelaian barrena bidea irekiz; kale-garbitzailearen ur-zurrusta parrandazaleak etxera bidali nahian, goizean goizeko prozesio eta desfile elizkoi-beliko-kontserbadore-baztertzaileei bidea egin ahal izateko; ingurura begiratu eta panorama ederra, festazale alaien aldartea ilunduko duten hitz eta jarrera matxistak, gehienon axolagabekeriaren aurrean horrelako jarreren errua alkoholari soilik eragotzita.

Bitxiki jaietan sortzen dira herritarron arteko diferentzia, liskar eta polemikarik handienak.

Azken aldian ugaritu egin dira jai eredu herrikoi, parte-hartzaile, parekide, jasangarri eta baketsuen aldeko eztabaidak, bai instituzioetan, baita herritarrek antolatzen dituztenetan. Baina oraindik urrun gaude helburu horiek osoki lortzetik.

Zenbait festa baztertzaileak dira, giza eskubideen kontrakoak ala animaliak asasinatzen dira. Tradizioaren izenean.

Sexu erasoek betetzen dituzte festa osteko titularrak. Baina gaueko jarrera matxistek ez gaituzte asaldatzen.

Jasangarritasunerako bidean ere bada lana oraindik. Zero zabor aldarrikapenak ahaztu egiten zaizkigu eta edalontzi berrerabilgarri daitekeena etxetik sakelean ekarri beharrean plastikoz betetzen ditugu kale bazterrak. Txosnarik antikapitalistenean ere oraindik Cocacola edo Sanmiguelena da monopolioa, bertako produktuak nonbait ez dira hain errentagarri.

Jai eredu berri baten alde zenbait ohitura eta tradiziori ea noiz esaten diegun: Nik zurekin? Jai jai.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!