Akordatzen

Egun hauetan ohikoa dugu gogoratzea. Oroitzen gara joan diren pertsonez, gure artean egon ezin dutenez, urrun direnez. Gogoratzen gara urteko momentuez, argitaratzen dira urtekariak, telebistek urteko notiziarik bitxienak gogorarazten dizkigute, golik onenak; Facebookek gure urtea nolakoa izan den irudikatzen digu...

Batzuetan ordea laburra dugu memoria. Mundu zabaletik datozen berriek azkar galtzen dute medioetako lehen orrialdea, berriak ahanztura kolektiboan murgiltzen dira. Baina nork erabakitzen du zein notizia den gure intereseko eta zein gorde memoriaren tiraderan?

Akordatzen naiz bazela gerra Ukrainian. Orain Errusiako gasa bakarrik interesatzen zaigula dirudi.

Akordatzen naiz bazela ebola Afrikan. Sendatu ote dira guztiak? Estatu Batuetako hauteskundeak geroztik ez da askorik aditzen. Obamaren kontrako kanpaina ez ote zen bada izango?

Politikari ustelduak bazirela akordatzen naiz. Badirela batzuk kartzelan. Eta izango direla gehiago kalean dabiltzanak. Baina Nikolas Txikiren desbenturak bakarrik ikusarazten dizkigute orain.

Udaberri Arabiar bat izan zela akordatzen naiz. Eta badela gerra oraindik Sirian. Zer gertatzen ari ote da Egipton, Libian, Tunisian?

Akordatzen naiz bazela krisi bat. Langabetuak milaka zirela. Hezkuntza erreforma bat egin zela. Eta abortuaren legea aldatu nahi izan zutela.

Errauskailu bat egitekoak zirela akordatzen naiz. Orain ordea organikoaren usainaz bakarrik hitz egiten digute.

Akordatzen naiz bazela bake prozesu bat Euskal Herrian.

Ala akaso memoriak huts egiten dit.

Hauteskunde urtea dugu aurtengoa. Ea zer gogorarazten diguten.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!