X belaunaldia da gurea. Oparotasun ekonomiko garaian esne mamitan hazitakoa. Unibertsitatera joatea ia derrigorrezko aukera izan duena. Goi mailako ikasketak euskaraz egin dituena. Hizkuntzak dakizkiena.
Erasmus belaunaldia gara. Europarena, globalizazioarena eta anti-globalizazioarena.
Internetena, gain-informazioarena, komunikazioarena eta inkomunikazioarena.
Politikan fedea galdu dutenena. Idealak iraganeko gauza direla uste dutenena.
Mileuristen belaunaldia. «Esperientzia hartzearren»musu-truk lan egin dugunona. Etxea erostea garai bateko ametsa iruditzen zaigunona.
Gustuko dute kazetariek ere etiketa hauek guztiak erabiltzea, eta orain, azkeneko azterketen emaitzei etiketak jarri dizkiete: belaunaldi galdua omen gara. Krisiaren eraginez lan bila kanpora joan beharrean aurkitzen garenona. Eta kanpora joanez gero hiritar eskubideak galtzen ditugunona.
Ekonomia eredu okerrak, ereduaren kudeaketa oraindik eta okerragoak, burbuilek, unibertsitario gehiegi izateak... ikasi ez dugun zerbaitetan lan egitera edo immigratzera bultzatu gaitu.
Baina ez nuke esango honek guztiak loa galarazten digunik.
Akaso ez diogulako hainbeste etorkizunari begiratzen. Galdua dugulako erretiro-pentsioa izateko esperantza. Gogoko dugulako bidaiatzea. Garai berrira moldatuko garelako. Eta, espero dut, egindako akatsetatik ikasiko dugulako.
Telebistaren belaunaldia gara. Marrazki bizidun japoniarrena, bideo jokoena eta internetena. Baina baita eguna kalean jolastuz igaro dugun azken belaunaldia ere. Gustuko dugu gure garaiari etiketak ipintzea.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!