Bat-batean, iragana. Gaur berriz, presaka ikusten zaitut: bizitzari denbora kentzen, ordularien antzera. Egunak nola iragango dituzun pentsatuz hilabeteek aitzina egiten dute, behin eta berriz, etengabean. Urteek baino, uneek duten garrantziaz ahanzten gara hemen eta orain.
Egin ezazu egokitzen zaizuna, erail bitez minutuak; izan ere, izango duzu noizbait nahi duzuna egiteko astia. Momentu libre ugari ukan arren, gaua heldu orduko sabaitik eskegita geldituko dira: saguzar eta piztiekin iraulita. Halakotz, mugikorrari begira egongo zara sarritan, gertatuko denari itxaroten, algoritmoaren mesedetan. Era berean, korrikaldi bakoitzaren iraupena neurtzen duzu, hurrengo aldian azkarrago egingo duzun esperantzaz.
Biharra eta beharraren arteko hegian dago balantza.
Halako batean, ordea, orratzen jirabiran dakusazu inoiz itzuliko ez den hori. Orduan konturatuko zara agian, zu zeu zarela erlojuaren isla, tiki-taka. Baina berdin dio, berantegi izango da galdutakoa berreskuratzeko.
Biharra eta beharraren arteko hegian dago balantza.