Ezkutaketa jolasa?

Erabiltzailearen aurpegia Maddi Amiano

Maite ditut zoriontasun zein tristuraz negar egiten dutenak. Adierazten dutenak. Askatzen dutenak. Sentitzen dutenak. Goxoa da horretarako jendeak zu aukeratzea. Eta zuk ere horrekin bat egiten jakitea.

Negarra espiritua eta materiaren arteko desoreka bat dagoenean ematen da. Eta, negar egitean, horren garbiketa gertatzen da. Orduan, emozio horiek beharrezko forma hartzen dute. Geroz eta sakonagoa izan negarra, sakonagoa izango da desoreka horren errekonozimendua. Eta horrek, aldaketarako bide ematen du. Birsortzeko. Eboluzionatzeko.

 

«Malkoen bitartez izugarri askatzen dugu. Baina sarritan, gure gizartean negarra etetera jolasten dugu»

Malkoen bitartez izugarri askatzen dugu. Baina sarritan, gure gizartean negarra etetera jolasten dugu. Esplikazioak eskatu, gaiaz aldatu, edota zerbait galdetzearen endredoan erortzen gara. Eta hori, ezkutaketa jolasa aktibatzen ez bada: batzuek nahiago dute logelako atea ondo itxita dagoela negar egin; beste batzuek etxean inor ez dagoen momentu bat aukeratzen dute; eta badira ahultasunaren ikur, sekula ez egitea erabakitzen dutenak. Malkoak ezkutatzean zein etetean, energia horren garbiketaren adierazpen gorena puskatzen dugu, eta, istant horrek duen magiari lekua kentzen diogu. Izan ere, negar egitea, ezkutalekuak dituztenen pribilegioa bihurtu da.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!