Ez dut gogoan lehen musua,
lehendabiziko bularra.
Ez dut gogoan bizirauteko
bertatik edan beharra.
Nahiz eta ahaztu amak lehenengo
eginiko irrifarra,
ziur naiz hortik datorkidala
bizitzeko indarra.
Etxe barruko lamina eta
inguruetako dama.
Bihar goizean hurbil zaitezte
goxo-goxo beragana.
Ta esaiozue orain artean
lotsaz gordetako dana:
Eskerrik asko guztiagatik,
asko maite zaitut ama!
Ez naiz aitaren, amaren edota maitasunaren egunaren zale, baina aspalditik buruan bueltaka nerabilkien ideia gauzatzeko aprobetxatu dut oraingoan, telebistako iragarki guztiek amaren eguna gerturatzen ari zaigula gogorarazten diguten egun hauetan.
Nire erreferentea ama da. Nahiko argi daukat. Beste emakume batean pentsatzen jartzen naizen bakoitzean ama etortzen zait burura. Zerbaitegatik izango da. Nire sakelako telefonoan mezuak idazteko erabiltzen dugun aplikazioan nire amaren perfila begiratzen dudan bakoitzean irribarre bat ateratzen zait.
Askoz ere gehiago geratzen da esateko, noski, baina hori beste momentu baterako utziko dugu. Muxu handi bat ama!