Gaur, herriko festetan, «Askatasuna eta berdintasuneruntz» errezatzen duen pankarta dago zintzilikatuta elizako portikoan. Honen azpialdean, Picara Magazineko zuzendaria den June Fernandezek esango lukeen bezala, gurea bezalako herri (itxi) batean ere, ipurdi erdia erakusten duten galtza motzak jantzita dabil neska gazte koadrila bat, muturrak luzatu eta kanaltxoa erakutsiz selfieak egiten dituzten bitartean.
Bikotekide aukera hobeak izateko, abstinentzia sexuala praktikatzetik, ia sexu esplizitua goraipatzera iritsi gara oso denbora laburrean. Eva Illouz-ek argi azaltzen duen bezala, XX. mende hasierako kapitalismoaren garaipen nagusienetarikoa hauxe izan da: maila ekonomiko eta sozial guztietan emakume gorputz sexia, hau da, sexurako gogoa pizten duen gorputza sortu eta zabaltzea.
Gaur, herriko festetan ez dago Buruhaundia jantziko duen neskarik, ez eta sagardo dastaketan sagardoa zerbitzatuko duenik ere. Gaur herriko festetan, haurren zaintzarako boluntarioak behar direnean emakumeak aurkezten gara (gehiengo zabala) eta haurren aurpegiak margotzen hasten garenean, tximeleta goxo femeninoak eta Spiderman edo otso agresibo maskulinoen adibideak jartzen dizkiegu begien aurrean, «beraiek aukeratu dezaten».
Ez dugu ikusten? Ez dugu ikasten? Gure haurrek dena ikusi eta ikasten dute. Eta oso bizkor.
Gure amonak, matrimonioaren merkatuan sartu ahal izateko, sexualitatearen aurrean jarrera diskretua izatera behartuta zeuden. Abstinentzia sexuala praktikatzea ezinbestekoa zen emakume «dezentea» izan eta ezkondu ahal izateko. Gure amonen arrakasta, etxetik elizara egindako pauso kopuruaren arabera neurtzen zen.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!