Hautsi liteke eskutik,
hezur urdinetik, aldakatik,
pentsamendutik eta hitzetik,
oroimenetik eta ahanzturatik,
gosetik, bizi hutsetik,
inoiz egin ez zuen guztitik
eta inoiz egingo ez duen ertzetik.
Gizakia maiz hausten da,
erremediorik gabe, mugaren mugan bakarrik,
baina zati bakoitzetik, lore-orri hautsi bakoitzetik
beste izaki bat eta beste amets bat jaiotzen dira,
mendeak iraungo dituen beste finitude bat,
eta hala, eternalki, arrosondoa zurrunbilo
edo zuritasun bakoitzean berritzen den bezala,
bizitzak berean jarraitzen du izukaitz, birjin,
bere katea hazi-mailez egindakoa
inoiz etengo ez delarik.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
