Beilan pasatzen dut gaua
nire loaren leuntasuna zainduz.
Ohe alboan eseri, eta irakurri egiten dut:
ipuin ttikiak, poemak, aforismoak.
Kanpotik hobeto ikusten dut neure burua,
baita ederrago ere, halakorik esaterik balego.
Zaintza elkarrekikoa da, joan-etorrikoa,
ez ametsezkoa edo paraleloa,
eta ez naiz inoiz luzetsita zerraldo erortzen,
lo dagoenak ere ernai dagoenari eusten dio.
Barrutik kanpora ere bai, beraz.
Naizena eta ez naizena, biak,
gauari adabakiak josiz,
iluntasunaren sarea ehunduz.
Oilariteak gure bitasuna eklipsatzen duen arte.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
