Ez nekike esaten,
hitza daukat mengela.
Goitik behera zara ederra,
behetik gora pastela,
zure hezur guztiak dira
zorioneko fardela.
Txoriak ihintza udan bezala
maite zaitut, nire xaramela.
Zu hilko bazina auto batek jota,
edo nigandik urrun bestela,
oi, nire penaren handia!
oi, nire minaren ospela!
Nola biziko nintzateke zu gabe,
nola beteko nire sabela?
Manuela! Manuela! dizut hots egiten,
ekartzazu diruz beterik sakela,
zu gabe, gosez hiltzeaz gainera,
ezingo nuke ordaindu-eta nire soinaren eskela.
Begiak beterik nator
zugana, Manuela.
Zer ematen didazu zuk,
zer argi edo kandela?
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!