Arropa zaharrekin kabitu nahi niken

Erabiltzailearen aurpegia Karlos Linazasoro 2020ko mai. 4a, 09:22

Arropa zaharretan kabitu nahi niken,

neure arropa zaharretan gelditu,

arbola lo gelditzen den bezala,

gora begira baina betiko lurrean,

xahututako galtzetan,

betiko besterik behar ez dudala,

ez erloju, ez hitzordu ez ezer;

arropa zaharren usain garbian,

jaio gintunanekoan beharbada,

hire alboan altzo eta neke,

amak egindako jertse gris argian,

ez gerorako, ez etorkizunaren jagole,

orainaren miserian eta edertasunean bizitzeko,

dena berria balitz bezala, jaiogabea,

herri hustuen pauso gorrikaretan

eta sakonago ere bai, barrurago,

ibai amniotikoetako ihes liluragarrian,

Eta beti hirekin, sorbaldaz sorbalda,

begiz begi dena birrintzeraino,

ezpainetako mozkorra, osinen gatza,

misterioa, ezkien dardara,

bezatu genitinan urretxorien hegada.

 

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!