Gure bizialdia, hitz bitan: «Lurrak
hazi, lurrak jan behar». Hark ematen
diguna heriotzan dugu kitatzen;
lurrak ez ditu begiko lapurrak!
Lurretik jaio eta lurrera itzuli,
hautsetik hautsera, halabeharrean,
argiz ilun-txiro edo argiz betean,
patu anker horri ezin egin itzuri.
Lurra da gizaki guztion altzo,
arnas sakon, sehaska, ama eta bazka,
eta halaber gorpuon betiko garra.
Txango biribil xume baten antzo,
bizitzak lokatzean du abaraska,
gu bizidunon antsi eta negarra.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
