Denbora badoa, eta gu berarekin.
Eskutik garamatza, leun, bigun,
atzo, gaur, etzi, bihar, herenegun,
aspaldi zaharreko haizeteekin.
Denbora lagun dugu, eta arerio;
eman egiten du, eta gero kendu,
bere baitan gara bizi eta zendu,
bera da izaki ororen misterio.
Alferrik da berari aurre egitea,
inoiz ez du gudu bakar bat galdu,
ez bide daki eskuzabala izaten.
Amets gailen: denbora atzematea!
Betikotz iraun, orduak ugaldu,
noiztik gaude mirari horri itxaroten?
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!