Arratseko edertasunean
min ematen du keak,
belazeko urre goxoak.
Bihotzean min, ariman,
hezur latzen enborretan,
eta non ez, eta harago.
Eta galdetzen dut, diot,
nola zu izanik edertasun
eta arrats, zu, ttiki,
nola ez zauden gaur
hemen, arrats eder honetan,
arratsa arrats-edertuz,
oraindik gehiago, zeruago,
osoago, karanago,
eta niretzat, nireago.
Sonetoa
2019ko urt. 18a, 12:46
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!