gizakantu amaigabean
andrakantu matriarkalaren egarri,
biluzik biluzean biluz erantziezinez
begira eta begira zuzen-zabal,
pentsamendu geldian, katerik gabe,
pentsamendu oro kate baita,
estatuaren pentsamendua salbu.
Pentsa dezake txori bat
edo leihoetako gortinen toles bat,
pentsa dezake haur bat
edo hiriko madarikatuen miseria,
pentsa dezake bi gorputzen maitasuna,
unean unekoa, gerorik eta atzorik gabea,
oroimenik eta ilusiorik sortu gabe,
ez baita bizi, ezin baitu irribarrea zabaldu
inguruko guztiak kontsolatzeko
zuk bezala, udaberriko eguzki
urtez urte kateatua.