Gogorra da lesionatuen bizitza, gehien gustatzen zaiguna ezin egin, ikara berriz hasteko, buruhausteak, noiz jarriko naiz ondo? Forma galtzen ari naiz? Beti niri pasatzen zait?
Gure aurrelari pitxitxi Leirek lehen aukera izan du hasi eta berehala eta lasaitu gara apur bat animatzaileok. Denbora aurrera zihoan eta halako batean ez zaigu bada Johana belaunikatzen aurkariari begira! Zer ote dabilen asma ezinik genbiltzala atsedena heldu da. Markagailuan aldaketarik jasan barik. Kanpoko giroa gero eta beroagoa zen, arbitroaren lan exkaxak indartuta hor ari da geure kapitaina gradatatik ozen taldea animatzen, arbitroa bakean uzten ez duen bitartean, hagin gabe utzi dutenez hozka ezin eta sasoitsu buila egiten du Mireiak, asteasuarra dela argi gera dadin.
Lehen aldaketak egin dituzte eta badator Alazne bandara, gertuen harrapatzen gintuena zenez zer bururatuko Mireiari eta golik sartu ezean isuna jarriko diola esan ez digu bada… jajajaja denbora aurrera doala konturatu gara eta ez dugu bada azken bost minutuetan sartu garela entzuten. Ezin egonak harturik gaude, gure esku dagoena egiten ari gara dena ematen eta bat-batean hartu du baloia geure 11 zenbakiak, gola gertu zela ikustean altxa gara kanpoan geundenok eta Ainhoaren gola pozez ospatu dugu, sekulako ostikadaren ondoren baloia sareetara. Kosta arren hiru puntuak etxean zirela ohartzerako, ara azken bizkotxo zatia Izarorentzat.