Emakume abertzaleei egindako omenaldi horretan, gerra garai aurretik hasi eta gerora ere emakume askok egindako esfortzua eta lana omendu ziren.
Emakume haien hitzetan, aberria barrutik egin behar da, ezin da bestela izan. Horregatik, prest ziren gutunazaletan bozkak sartzeko arratsalde osoz, edo mokaduak prestatzeko batzokian, euskara irakasteko leku ezkutuetan, kanpaldiak antolatzeko,... Eta zergatik?
Aberriaren alde egiteko moduak zirelako, herria eraikitzekoak, aurrera joatekoak. Kemena zuten, indarra, ahotsa, eta baita hitza ere. Emakume Abertzale Batza 1922an sortu zen. Bai, talde aldarrikapenak bazuen ahotsik jada, emakumearen ahotsa zuen, eta EAJren barruan sortutako talde lanak Euskal Herrian hasi eta gerra kontuengatik gerora erbestean emakumearen adorea erakutsi zuen.
Sabien Etxean egindako omenaldian 500 emakumetik gora omendu zituzten, joan den larunbatean, eta noski, haien testigantza batzuk entzuteko aukera izan zen. Zirrara sortzen dute haien bizipenek, bihotzeraino sartzen. Ezkutuan ikurriñak nola josten zituzten, euskara irakasteko kopiak nola lortzen zituzten, Aralarko San Migeleko lehen Aberri Egunaren harira izandako bizipenak,… Zorretan gaude.
Aldarrikapen abertzalea eta emakumearen ahotsa baturik, biak bat eginik, zera datorkit burura: Izan zinetelako gara, gora zuek, gora emakume abertzaleak!