Hasiak dira eraikitzen, eta ustezko giza eskubideen Europak lotsarik gabe, muzin.
Europaren lotsagabekeriaz hitz egitera ausartzen naiz, ezin baitaiteke bestela ulertu, zer nola begira dezakeen gizakiak beste aldera. Are gehiago, ardura politikoa dutenei etikoa ere beharko luketela sinetsia nintzen, baina,...
Mugarik gabeko Europaren iruzurra ez da txantxetakoa. Arazoa ez da hainbeste beste herrialde batera ezin joana, zeure etxetik botatzen zaituztenean bertako aterabide bakarra ere itxita izatea eta ondorioz, irteerarik gabeko kale gorrian geratzea. Zure etxean bertan gatibu izatea, eta gero eta arazo potoloago honetan, Europak muzin egitea baino harrigarriago ere egiten da isilpeko onarpena, beste aldera begiratzea, eta lotsa bera ere galtzea.