Hori guztia desberdin topatuko du beste nonbaitetik datorrenak, eta neurri handi batean, batzuek baita hizkuntza ere. Dena den, eta haur edo gaztetxo etorkinei dagokionez, kontuan izanik gainera, behin ikasturtea hasia denean bertaratu beharra izaten dutela zenbaitetan, ezin esan euskararen presentziak, ikasi beharrak, eta erabiltzeak berak ere bizkar zorroan liburuek eurek baino pisu handiago duen zamak dituenarentzat erronka zaila ez denik.
D ereduak goranzko bidea hartu du, baita Nafarroan ere! Badakigu baina, ez dela nahikoa eredu batean matrikulatzearekin. Egin dezagun ikasle guztientzat eguneroko hizkuntza euskara, erabil dezatela, liburuetatik eta bizkar zorroetatik kanpo atera dezatela. Bizi daitezela euskaraz!
Joan zaigu udako oporraldia, eta aurki izango ditugu ikasleak euren bizkar zorroak bete liburu, beldur, lotsa, irri, malko eta algarez ikasgeletan. Batzuek ohiko ikasleak izango dituzte, irakasleak ere ezagunak, eta ikastetxea gehienen kasuan, ezaguna.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!