Azaroaren 7an Ziburun manifestazioa egin zen. Euskaltzale ugari, guztiak desberdin, baina erronka bat bera: IKASTOLAri babesa .
Diskriminazioa. Gai hauetan egia esan, nabaria da haurtzaroak bere bere-berezko duen naturaltasuna dela eta, irakurketa desberdinak egin ditzakeela batek. Hala, Ikastolaren egoeraz hausnarrean, txikiak halakoak galdetu zizkion amari: Ama, zergatik nahi du alkate honek Ikastola itxi?, Zergatik ez dute nahi umeek euskara ikastea? Eta baita honako hau ere : Zergatik da gizon hori hain erretxina?
Ez baita erraza benetan ulertzea, nolatan herri ordezkari batek bizkarra eman diezaiokeen kulturari, hezkuntzari, euskarari, haurtzaroari. Hain ume ez denak aldiz, ez dizu galderarik egingo, ezagutzen du egiaren gordina.
Hain ume ez denak sinatu egingo du, baina badaki ez dagoela funtsik, ez dagoela benetako arrazoi logikorik. Logikatik haratago daude auzapezaren ekintzak: argi-mozketak, isuna jartzea, isunaren kopurua laukoiztea izateari utzi dionak badaki honen guztiaren atzean haurrak berak uler ezin ditzakeen asmo txarrak daudela.
Hunkigarria izan zen manifestazioa, baina are hunkigarriagoa da ikasleen isilunea Ziburuko haurrak argizaria eskuan Ikastolara doazela ikustean.
Idatzi zenituzten mezuengatik, sinaduren bilketagatik, hamaiketakoa prestatu eta dirua biltzeagatik,… Bejondeizuela!
Eta zuri, Ziburuko auzapezari, nire lankide eta adiskide baten hitzak opa dizkizut:
Entzun ezazu orain
Ziburuko auzapez
Frantsesa zara baina
demokrata batez.
Euskara ta euskaldunak
nahi dituzu ahuspez
ez dizugu utziko
ziur egon zaitez.