Irakurle une honetan orain eta hemen zaude. Une batez utzi irakurtzeari eta mentalki errepikatu «orain eta hemen nago» eta ikusi eta sentitu non zauden. Gustura zaude une honetan? Erantzuna baietz bada, jarraitu irakurtzen; erantzuna ezetz bada, utzi eta gustura zauden une batean jarraitu irakurtzen.
Bada, irakurtzen ari bazara, gustura zaudelako da. Nahiz eta iraganean une zailak eta gogorrak pasa, nahiz eta iraganean gustura ez izan, orain gustura zaude (iraganeko une txar bat gogoratu eta tristatu bazara utzi irakurtzeari eta jarraitu beste batean).
Irakurtzen jarraitzen duzu? Oso ongi! Beraz, orain gustura zaude. Nahiz iraganean ez gustura sentitu, orain gustura zaude.
Ez al du momentu honek ikaragarri balio? Momentu hau da egia den bakarra. Lehengoa pasatuta dago, gezurra da. Etortzeko dagoena oraindik ez da, gezurra da hori.
Beraz, egia den bakarra une hau bada eta gustura bazaude, zer gehiago behar duzu? Baloratu ezazu momentu hau. Ez al da hau bizitzaren zentzua? Ez al da bizitzaren zentzua momentuan gustura egotea?
Gustura zaudenetan gogoratu artikulu honetaz, eta baloratu momentu hori.
Zaindu zaitez.
Kaixo irakurle. Zutabe hau lasai irakurtzea komeni da, puntuz puntu, atalez atal. Mesedez, irakurtzen duzuna egiteko eskatzen dizut. Puntuak daudenean, esaldia amaitu delako da, beraz, gelditu, arnasa hartu eta jarraitu irakurtzen.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!