Gauzak horrela, garai berri hori esperantzaz beteta bizitzera narama. Izugarrizko aukera dugu aurrez aurre eta asko dira berau probesteko lanean dihardutenak. Aitzitik, mehatsuak ere antzematen ditut. Nire ustez garrantzitsuena edo handiena, bakean bizitzea, gaur gaurkoz dugun egoera dela pentsatzea da. ETAren desagertzeak, oraindik bere disoluzioa eman ez bada ere, askorentzat arazoaren amaiera suposatu du. ETA bukatu da, beraz bakean gaude. Ez dut iritzi horrekin bat egiten. Are gehiago, hankasartze izugarria egingo genukeelakoan nago bakea ETAren absentzia huts bezala ulertuko bagenu.
Bakea, haratago doa, askoz sakonagoa da. Bakeak, nire ustez, kaltetu edo apurtu diren harremanak birsortzera eta oinarri berriak eraikitzera eraman behar gaitu. Gizarte berri bat non, inork ez duen bere ideia edo sinesmenak tarteko, bere eskubideen jazarpena ezagutuko.
Hori dela medio, mehatxu horren aurka modu praktikoan lan egin behar dugula uste dut. Bizikidetza berradiskidetuaren etorkizunarekiko konpromisoa orainetik eraiki behar da. Gaur egiten duguna, bihar iragana izango da. Horregatik, orainean aukera bikaina dugu iraganarekiko, helburu dugun etorkizunean aurrera egiteko. Garai berrietan, jarrera zaharrak mantentzeak zentzurik ba al du? Ezezkoan bazaude, ez zaude bakarrik. Asko gara apalki jarrerak, aldatzeko bidean gaudenak.