Imajinatu zure etxean ondoezik sentitzen zarela eta telefono linea ez dabilela. Imajinatu larri dagoen lagun bat etxean duzula eta telefono linea ez dabilela. Imajinatu, 112ra deitu, anbulantzia zu artatzera joan, eta sorosleak medikuari ezin diola deitu telefono linea ez dabilelako. Imajinatu larrimin hori.
Guk ez daukagu imajinatu beharrik, azalean bizi izan dugulako. Izan ere, XXI. mendean sinesgaitza iruditu arren, Bedaion (Tolosa), telefono finkoa izorratuta egoten da hirutik bitan, azpiegiturak ez direlako behar bezala zaindu eta telefono konpainiaren aldetik utzikeria handia dagoelako. Eta gainera, ez dago ia estaldurarik. Egin daitekeen dei bakarra 112 da.
Landa-eremuko herritarren bizi-kalitatea helburu, Tolosako Udalari edo dagokionari, eskatzen diogu beharrezkoak diren neurriak hartzeko eta Bedaioko komunikazio-azpiegituraren sarea behin betiko konpontzeko.
Ane Aldalur Agirrezabala, Bedaio
Egunero makina bat dei egiten dugu arrazoi ezberdinengatik: autoa martxan ez dabilelako, garbigailua izorratu delako edo lagun bat zoriontzeko, esate baterako. Beharrezkoa da telefonoa. Eta batzuetan hil ala bizikoa ere bai.
Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagundu iezaguzu. Eduki hau guztia doan ikusten duzu ez dugulako irudikatzen euskarazko hitzik gabeko Tolosalderik. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ezinezkoa litzateke. Zenbat eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da ATARIA: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezuna: egin zaitez Atarikide!
EGIN ATARIKIDE!