Metroz joan gara Tokiotik Yokohamara, eta asko eskertu dugu. Lehenik eta behin, dezentez azkarragoa delako (Yokohama Tokioren kaia izan da historikoki, gertu dago) furgonetaz ibiltzea baino eta bigarren, ordu asko eta asko pasa ditugulako aurreko egunetan furgonetan sartuta.
Aretora iritsi eta sopresa galanta: etxe horratz baten 12. pisuan zegoen! Yokohamaren ikuspegi ederra geneukan aretoko lehio batetik, egia esan. Soinu froga egiten ari ginen bitarteal ilundu du (oso goiz iluntzen du hemen) eta orduan nabarmendu dira horrenbeste gustatzen zaizkigun hirien argiak.
Gaur ez digu astirik eman hiria ezagutzeko. Erosketa merkeak egin (todo a 105 yen delako denda batean) eta berehala joan behar izan dugu aretora. Iritsi garenean hasi dira Gnkosai Band taldearen kontzertua. Itzela benetan, sekulako maila tekniko eta artistikoa duen taldea, bateriajolea protagonista duela. Inolako handikeriarik gabe, harrituta geratu gara, batez ere isiluneen erabilerarekin. Maisu lana iruditu zaigu.
Ondoren EKD, gaurkoan perkusio jolerik gabe eta azkenak gu. Ederki pasatu dugu eszenatoki gainean. Kronika hauetan asko errepikatzen ari garen zerbait da, baina sinestezina bertakoek kontzertuetan izaten duten jarrera.
Dagoeneko Shogoren etxean gaude, lotarako prest. Bihar azkeneko eguna, Tokion. Barruan geratzen zaigun guztia emateko gogoz gaude, baina aldi berean ez dugu hau bukatzea nahi. Gaurkoa bezalako kontzertuako egunero emango genituzke gustora.
Arigato Yokohama!
