Ordu asko pasa ditugu gaur errepidean. Bira baten alderdi ilunena da, furgonetan sartuta orduak eta orduak igarotzea. Ez zaigu axola, pena merezi duelako. Ordubiak aldera iritsi gara Nagoyara, ederra iruditu zaigun areto batera. %100 underground, izpiritua mantentzen duten horietakoa: Sonset Strip. Oso txikia garitoa, 80 pertsona sartuta lehertzehar egoten da. Soinu froga egin eta ohiko bueltatxoa hiriko erdigunetik.
Kontzertua beroa izan da. Nekea nabaritu zaigu aurreneko abestietan, baina ikusleek lortu dute euren indarrarekin barruan geneukan guztia ematea. Hustu egin gara eszenatokian, benetan nekatuta amaitu dugu. Hala ere oso gustora egon gara, hasteko, lokala ederra iruditu zaigulako. Bero-beroa, iluna, kez betea, txikia... Baliteke batzuentzako adjetibo hauek negatiboak izatea, baina gure kasuan (lokal honekin behintzat), alderantziz izan da. Izaera berezia zuen tokia iruditu zaigu, historia asko lau pareta horien artean. Ehundaka talde bertatik pasata, gaur gure aurretik jo dutenak aipatzea derrigorrezkoa iruditzen zaigu: Kaz Sudo (Caribbean Dandy taldeko kidea DJ lanetan), DJ Txako, Dub Bastards, EKD, Tex & Sun Flower Seed, Udagawa Bekkan Band, Traditional Asia...
Ezer gutxi gehiago esateko. Kontzertua amaitu eta zuzenean furgonetara. Iritsi gara Tokiora, Shogoren etxera. Ohera goaz berehala, leher eginda gaude. Eskerrikasko! Big Up Nagoya and Sonset Strip!
