«Gaur egun, Behobian ateratzea ez da meritu gisa ikusten»

Erabiltzailearen aurpegia Eider Goenaga Lizaso 2018ko aza. 9a, 10:35
Argazkia: Eider Goenaga LIzaso

Asier Artolak (Lizartza, 1975) 27 aldiz parte hartu du Behobia-Donostia maratoi erdian, eta etzi irteeran izango da 28. aldiz parte hartzeko asmoz. 16 urte zituenetik ez du inoiz huts egin, eta aurten ere, min hartuta dagoen arren, ez dauka etxean geratzeko asmorik.

Noiz eta nolakoa izan zen zure lehen aldia Behobia-Donostia lasterketan?

16 urte nituen. Futbolean jokatzen nuen garai hartan, baina Lizartzan bazen korrika ibiltzen zen talde bat, eta haiek animatuta eman nuen izena. Ordutik gaur arte, inoiz ez dut hutsik egin. Niretzat sakratua da Behobia eguna; lagun baten ezkontzara joateari utzi nion Behobiaren bezperan zelako.

Eta 16 urte zenituenean esan balizute 28 aldiz jarraian parte hartuko zenuela?

Ez dakit. Egia da nik neure buruari ez niola jarri halako erronkarik, inoiz ez naiz izan urrutira begirako erronkak jarri zalea. Niretzat nire bizitzaren parte da kirola egitea: korrika, mendia, bizikleta… Baina epe motzerako erronkak jartzen dizkiot nire buruari. Hori bai, erronka bat jartzen badut, hasi eta buka, ez naiz etsitzekoa. Eta Behobiari dagokionean, urtero ateratzen jarraitu nahi dut; ahal dudan bitartean egingo dut, baita urte osoan nire burua horretarako bakarrik zaindu behar badut ere.

Beste lasterketek ez daukaten zer dauka Behobiak?

Oso berezia da lasterketa hau. Hasteko, etxetik gertu dago, eta erosoa da joateko. Bestetik, gustatzen zait zenbat jende ateratzen den, baina, batez ere, zenbat jende elkartzen den bide bazterretan. Bidean dagoen giro hori… Oso polita da. Txaloek eta animo oihuek eramaten zaituzte Donostiaraino. Festa handi bat da niretzat. Anaia, osaba eta hirurok atera izan gara urte askoan, eta mozorrotuta ere egin izan dugu korrika. Beraz, festa da, korrika egitea edo kirola egitea baino gehiago. Prestatu egin behar duzu ibilbidea ondo bukatzeko, hori bai, baina niretzat festa egun bat da, batez ere.

Baduzu ohiturarik beste lasterketetan parte hartzeko?

Bai, badut ohitura lasterketa herrikoietan ateratzeko; urtero ateratzen naiz, adibidez, San Silvestre proban. Baina egia da, batez ere, festa kutsuko lasterketetara jo izan dudala beti.

Ez zara, beraz, beti markari begira dagoen korrikalaria.

Ez; nire helburua ez da hori izaten. Lasterketa ondo bukatzea izaten da helburua, eta familiarekin bazkaltzera joateko plana ateratzen bada, primeran. Egun polita igarotzea izaten da nire asmoa. Lehengusua eta biok joan izan gara hondartzara, lasterketa ondoren bainua hartzera. Horrek ere egiten du berezi Behobia.

Orain, aurtengoa bukatu eta hurrengo urtean berriro ateratzea da nire erronka. Pixkanaka-pixkanaka ari naiz semea erakarri nahian; 16 urte egingo ditu, eta ea hurrengo urtean edo hurrengoan elkarrekin egiterik badugun. Alabarekin egitea ere gustatuko litzaidake, baina gaztetxoa da oraindik.

Nolako prestaketa egiten duzu lasterketa egunerako?

Nik egunero egiten dut kirola, eta Behobiarako ez dut egiten prestakuntza berezirik. Iruratik Asteasura joan eta etorri egiten badut, egin dut entrenamendua; nahikoa da.

Erraz egiten duzu, beraz, Behobiatik Donostiarako bidea?

Bai, nahiko erraz. Ezagutzen dut ibilbidea, nire gorputza ere bai, eta bost minutuko gorabeheran ibiliko naiz urte batetik bestera, baina tankeran ibiltzen naiz. Horrek ez du esan nahi sufritzen ez denik. Kirola egiteak beti eskatzen du sufritzea; kirola ez dut ulertzen sufrimendurik gabe.

28 urtean asko aldatuko zen lasterketa, ezta?

Izugarri. Parte hartzea hainbeste igo da urte hauetan… Nik ez dakidana da nola lortzen duten Behobia bezalako toki txiki batean hainbeste jende sartzea. Baina gero eta jende gehiagok parte hartzen du; pentsa, aurten, 30.000 lagunetik gora egongo gara irteeran. Ez dakit orduan zenbat aterako ginen, baina 5.000ra ere ez ginen iritsiko!

Jarraitu hemen irakurtzen.

Ez diogu hau kapritxo hutsagatik: lagun gaitzazu . Eduki hau guztia doan ikus dezakezu euskarazko hitzik gabeko Tolosaldea ez dugulako irudikatzen. Atarikide, iragarle eta erakunde askoren laguntzarik gabe ez litzateke posible hori. Gero eta komunitate handiagoa sortu, orduan eta sendoagoa izango da Ataria: zurekin, zuekin. Ez utzi biharko gaur egin dezakezun hori: egin zaitez Atarikide!


EGIN ATARIKIDE!