Mari Luz Estebanek poemabilduma guztietan harremansareetan arakatu du, gutasunak zein nitasunak gorpuztean elkarrekiko harremanek, afektuek eta pentsamenduek zernolako eragina duten poetikoki adieraziz. Lehen poemabilduman, “Amaren heriotzak libreago egin ninduen” (Pamiela, 2013), amaren genealogiak arakatzearekin batera, senidetasun zein afektusareek sorturiko tentsio, desira, zauri zein grinak arakatu zituen; bigarren poemabilduman, “Andrezaharren manifestua” (Pamiela, 2019), zahartzea bizitzeko, gorpuzteko eta birpentsatzeko moduez jardun zuen, begirada feminista ardatz izanda.